Edyta Jurkiewicz
البولندية
Savuke
Olisi viehättävää löytää mielen pohjalta kaunis kuoriutumaton hyönteinen, joka ei tunne omaa lajiaan. Olisi viehättävää löytää ajatusten laidalta pieni komeetta, jolla on jälkiä vedestä ja hedelmätarhoista. Toisinaan kauneus lepää tyhjän lompakon pohjalle kuin viimeinen muistutus katoavaisuudesta. Sitä katselee hetken, sitten muistaa äkkiä mitä kaikki tarkoittaa ja panee lompakon pois. Jäljellä on tämä huomaamaton hetki, ja pian sekin tahtoo osansa huomiosta. Nyt on sen aika – ja sitten senkin aika on ohi.
Juuri näin minä ymmärrän elämän, mutta voit toki sanoa että olen ymmärtänyt väärin. Kuulisin sen mielelläni kun yö koputtaa ikkunaan kuin musta lintu joka on päättänyt päästä huoneeseen. Tunnen tämän linnun, ja tiedän mitä sillä on asiaa. En avaa ikkunaa, mutta avaan kielen niin kuin vanhan, kauniisti tummuneen savukerasian. Olisi epäkohteliasta olla tarjoamatta, siksi minä tarjoan tämän sinulle.
من: Leikitään kotia
Tammi, Helsinki, 2005
الإنتاج المسموع: Literaturwerkstatt Berlin, 2013
Papieros
Rozkosznie byłoby znaleźć na dnie umysłu niewyklutego owada, który nie zna swojego gatunku. Rozkosznie byłoby znaleźć na skraju myśli małą kometę, która ma nogi z wody i owocowych plam. Prawdziwe piękno odpoczywa na dnie pustego portfela jak ostatnie przypomnienie o przemijaniu. Patrzy się na to przez chwilę, a potem nagle pamięta, co to wszystko znaczy i odkłada się portfel. Pozostaje niezauważona chwila i wkrótce również ona domaga się swojego odcinka uwagi. Teraz pora na nią – a potem jej czas mija.
Właśnie tak rozumiem życie, ale możesz oczywiście powiedzieć, że rozumiem je źle. Chętnie bym to usłyszał, kiedy noc puka w okno jak czarny ptak, który chce dostać się do pokoju. Znam tego ptaka i wiem, z czym przybywa. Nie otwieram okna, lecz otworzę język, jak stare, pięknie sczerniałe pudełko papierosów. Nieuprzejmie byłoby nie poczęstować, dlatego proponuję je tobie.