Grigory Semenchuk

الأوكرانية

Ulrike Almut Sandig

الألمانية

*** [В ліс заїжджає чорний Lexus]

В ліс заїжджає чорний Lexus –
Символ розлуки й німої печалі ...
Що він робитиме в лісі? Збиратиме березовий сік?
Танцюватиме чардаш із лісорубами-заробітчанами?

Що у тому лісі? Католицький монастир?
Рок-н-рольний паб? Міністерство охорони праці?
Весна приходить у снах і бере тебе за язик.
Відповісти не можеш – суцільна прострація.

Йдеш по слідах Lexus'a, слухаєш голоси,
І дика рожа питає: чи все в порядку?
Ясен з верховіть тихо говорить: НЕ СЦИ!
Згадуєш молитви, псалми і колядки.

З водійського місця Lexus'у виходить весна,
Збирає палички, витягає газети і запалює вогонь.
На чобітках її – болото, вона весела й сумна.
Падає мокрий сніг, у неї тече зі скронь.

Їй це точно не вдасться – навколо сніги і крига.
Я бачу її сльози, і Lexus сильно засніжений
Вона телефонує мєнтам і місцевим знайомим баригам,
А флора і фауна їй співчуває обіймами ніжними.

Весна, як завжди, на крутому чорнім кроссовері.
З кузовом «універсал» і 5-тилітровим баком у животі…
Вона виїжджає з лісу, звірі сидять у багажнику і на капоті,
І місяць виблискує в вікнах під саундртреки котів.

Вона дивиться на всі ці сніги, рефлекторно тиснучи НА газ.
Зникає за горизонтом, світить неоном, парує теплом в далечінь.
Ти розумієш, що відчуття весни – це просто звичайний спазм.
Десь усередині тебе, десь уночі…

© Grigory Semenchuk / Григорій Семенчук
من: MORE віршів і пісень
Видавництво Старого Лева, 2015
الإنتاج المسموع: Literaturwerkstatt Berlin, 2015

*** [Ein schwarzer Lexus hält Einzug im Wald]

Ein schwarzer Lexus hält Einzug im Wald –
und steht fürs Trennen, für stilles Beklagen …
Was hat er vor? Birkensaft sammeln?
Csárdás tanzen mit den Gastarbeitern im Holz?

Was steht im Walde, ganz still und stumm? Ein Kloster, katholisch?
Ein Pub, rock’n rollisch? Das Ministerium zum Schutze der Arbeit?
Die Frühlingsfrau erscheint dir im Schlaf und packt dich an der Zunge,
dass dir die Antwort im Hals stecken bleibt – totaler blackout.

Du trittst in die Fahrspur, du hörst auf die Stimmen,
und eine wilde Stockrose fragt: alles in Ordnung bei dir?
Eine Esche leis‘ aus der Baumkrone sagt: jetzt bloß keinen SCHISS!
Gebete, Psalmen, Sternsingerlieder fallen dir ein.

Aus der Fahrerseite steigt die Frühlingsfrau aus,
sucht Reisig, zieht Gazetten hervor und macht Feuer.
Traurig und heiter steht sie auf einem Bein, an ihren Stiefelchen Schlamm.
Nasser Schnee fällt und fließt ihr die Schläfe herab.

Sie schafft’s sicher nicht, weh – ringsumher Eis und Schnee.
Siehst du ihre Tränen? Der Lexus total eingeschneit.
Sie ruft die Bullen und hierzulande bekannte Hausierer,
Flora und Fauna umschlingen sie sacht – ein tröstendes Kleid.

Die Frühlingsfrau mit ihrem heißen schwarzen Crossover Kombi,
Universal-Karrosserie und Fünf-Liter-Motor im Leib,
wilde Tiere auf der Motorhaube und im Kofferraum, rauscht aus dem Wald.
Der Mond blitzt auf in den Fenstern, zum Soundtrack von Gespenstern.

Die Frühlingsfrau überblickt noch den Schnee und geht reflexhaft aufs GAS.
Grelles Scheinwerferlicht, auf den Horizont zu, verdampft in der Ferne.
Frühlingsgefühl, verstehst du, ist nichts als der übliche Krampf
irgendwo in dir, irgendwo in der Nacht …

Nachdichtung von Ulrike Almut Sandig