Metin Cengiz

التركية

Lily Exarchopoulos

اليونانية

İLHAMİ

1-
Hadi dostum, suların aktığını unut
Sular dalgalanır, sular durulur, sular
Yeryüzüne düşmüş kararsız bulut

Bir bulut ne ki dostum, gök uzun mu uzun
Yağmurlar, fırtınalar, sonra güneşler
Sonra okuduk mu sorusu mektepte hayatı
Sonra insanın buğdayken dönüştüğü un

Böyle dostum şahlanan bir at gibi başlar ya
Ne çetrefil şey hayatın benzemesi koşuya
Sular akar sular akar ve sular akar
Çakıla dönüşürken taşlar sulara bakar

Hayat dostum, arapsaçına dönüşmüş bir yumak hayat
Ve terli, çatlamak üzre olan bir at

2-

Kül mü gelir dile, külün ruhu mu
Ot nasıl dayanır dilsizliğe ey kahin

Hayat ki ölümün en çetrefil kardeşi
Ve insan ki bir atın göğe kişnemesi
Taş çağından kalma bir şölen sesi
Bir kaçağın sığındığı karanlık bir in

Hayat dedik, rakı içercesine yaşadık
Beli kırılır diye namussuz burjuvazinin
Zaman eledi bizi, felek kıyıp kavurdu
Kudurttu yurdumda faşizm denen o kuduz kurdu

3-

Hayat acımasız İlhami, gerçekler acı
Rüzgâr eser, rüzgâr eser ve rüzgâr eser
Bir top ateş olur hayat hayatın müminleri
Ne söz kalır İlhami ne de sözün cinleri

(Sahi hangi usta hangi hamlede
Fırlatıp atar sokaklara altın tacı?)

Hayat su gibi İlhami, tutamıyor insan
Elde kalıyor yalnızca kekremsi bir tat
Saatler vuruyor saatler vuruyor ve saatler vuruyor
En acemi oyuncuya kalıyor şah ve mat

Göğsünü bun’lara siper eden kardeşim
Şimdi yolda bir ışıksın sen yolda bir im

4-
Ben bir fotoğrafı yazdım bir yüzü okuyarak
Geçmiş yakın İlhami gelecek ırak

© Metin Cengiz
من: Dünyaya Katkımız Bir Ebru Vurgusu
Istanbul: Şiirden Publishing, 2009
ISBN: 9759056704

İLHAMİ

1-
 
Έλα φίλε μου, ξέχνα ότι τρέχουν τα νερά
Τα νερά κυματίζουν, τα νερά σταματούν, τα νερά
αναποφάσιστο σύννεφο που έπεσε στη γη
 
Τι είναι ένα σύννεφο φίλε μου, ο ουρανός είναι πολύ πλατύς
οι βροχές, οι  καταιγίδες, μετά οι ήλιοι
Μετά το ερώτημα αν σπουδάσαμε τη ζωή στο σχολείο
Μετά το αλεύρι που κάποιος βγάζει απ’ το στάρι
 
Έτσι φίλε μου αρχίζει με τον τροχασμό του αλόγου
Πόσο σκληρό είναι που  η ζωή μοιάζει με ιπποδρομία
Τα νερά κυλούν, τα νερά κυλούν και τα νερά κυλούν
Οι πέτρες κοιτούν τα νερά όταν μετατρέπονται σε χαλίκια
 
Η ζωή φίλε μου, η ζωή που έχει γίνει μια μπερδεμένη κουβαρίστρα
Κι ιδρωμένο το άλογο είναι έτοιμο να σκάσει
 
2-
 
Η στάχτη έρχεται στη γλώσσα ή η ψυχή της στάχτης
Ω προφήτη, πως το χόρτο αντέχει στην αλαλία
 
Η ζωή είναι ο πιο περίεργος αδελφός του θανάτου
Και ένα ανθρώπινο πλάσμα είναι το χλιμίντρισμα ενός αλόγου προς τον ουρανό
Ο ήχος μιας γιορτής που είναι απομεινάρι  της λίθινης εποχής
Μια σπηλιά όπου ένας φυγάς βρίσκει καταφύγιο.
 
Την ονομάσαμε ζωή, ζήσαμε λες και πίνουμε ρακί
Για να σκύψει η αδίστακτη μπουρζουαζία
Ο χρόνος μας κοσκίνισε, η μοίρα μας πετσόκοψε και μας έκαψε
Εξαγρίωσε στη χώρα μας τον λυσσασμένο λύκο που λέγεται φασισμός
 
3-
 
Η ζωή δεν έχει οίκτο İlhami, η αλήθεια είναι πικρή
Ο άνεμος φυσάει, ο άνεμος φυσάει και ο άνεμος φυσάει
Η ζωή, οι πιστοί της ζωής, μετατρέπονται σε μια  πύρινη μπάλα,
Ούτε η λέξη İlhami ούτε οι δαίμονες της λέξης επιζούν
 
(Αλήθεια ποιος μάστορας και σε ποιο του βήμα
 Πετάει το χρυσό του στέμμα στους δρόμους;)
 
Η ζωή είναι σαν το νερό İlhami, δεν μπορείς να την κρατήσεις
Αυτό που απομένει στα χέρια μας είναι μια στυφή γεύση
Τα ρολόγια χτυπούν, τα ρολόγια χτυπούν και τα ρολόγια χτυπούν
Ο βασιλιάς έχει μείνει στον πιο ατζαμή παίκτη και ματ.
 
Αδελφέ μου που με κάλυπτες βάζοντας το σώμα σου ασπίδα
Τώρα είσαι ένα φως στο δρόμο, ένα οδόσημο.
 
4-
 
Έγραψα μια φωτογραφία διαβάζοντας ένα πρόσωπο
Το παρελθόν είναι κοντά İlhami το μέλλον είναι μακρι

[1] Ο İlhami (γ. 1954) ήταν ποιητής και φίλος.  Αυτοκτόνησε το 1983.

μετάφραση: Lily Exarchopoulos