Rafael Patiño Góez
الأسبانية
YAĞMUR
-1-
Yağmurun yağışını seyrettim dün
Her şeyi göğe benzetiyor yağmur
Her şey asılı kalıyor havada
Bir an donmuş gibi yere düşmeden
Akıl yerle gök arasında şaşkın
Uçan kuş gibi asılı kalıyor
Bir an seni gördüm bakışlarını ve yağmura benzeyen bedenini
Attım hayal gibi yağan yağmura kendimi ve sarıldım bedenine
Seyredenler yazık be bu adama aklını mutlaka kaçırmış dedi
Bağırdım: akıl sizin olsun ama dokunmayın sakın yağan yağmura
-2-
İnsanın ruhuna çarpıyor yağmur ve yağmurun o güçlü damlaları
Aklındaki dizeleri su gibi silip götürüyor ıslık çalarak
Hayat sulara kapılıp gidiyor
Sevgili gözlerin yüzün gidiyor
Anımsadığım geçmiş şu köprüde
Yumruklar havada nümayiş sonra polis copu ve jandarma dipçiği
Yaşanmış ne varsa bir hayal gibi kalıyor o mühürlenmiş uzakta
Yaktığı ateşi seyrediyorum sokaklarda hazla yağmurun
İnsanların ruhunda bıraktığı ateşi aşk gibi umut gibi
Yangın yerindeyiz yanıyor her yer
Ömür böyle diye düşünüyorum
Çelik gibi sıkıyor boğazımı
Elimi uzatıyorum geçmişe
Yağmur tutuyor ellerimden yalnız şu viran olmuş yıllarım yerine
Su olup akıyor yağmur
Bir dava uğruna kaybolan elli dört yaşım
-3-
Uzun hava gibi yağıyor yağmur
Sanki çığ düşüyor pencerelere
Dünyanın menteşeleri kopuyor
Gök saçın yolarak iniyor yere
Beni bu havalarla an sevgili
Yağmurun bıraktığı yangınlarla
Beni yaktığı ateşle sokakta
Beni böyle alt üst oluşlarla an
Bir alt üst oluşum bu dünyaya ben
-4-
Akşam yorgun akşam yalnız hüzünlü
Yağsın, yağmur içip dirilsin dünya
Uzun bir uykudan uyanır gibi
Çocukken öğrendim doğmak ne ama
Hâlâ anlamadım gitti ölümü
***
Bu yıl bu bahçenin gülleri açmaz
Yağmurum ol yun beni sokaklarda
***
Sokaklarda akıp giden suyum ben
Mecram ol benim kalabalık yüzüm
Seninle sonsuza akıp gideyim
Istanbul: Şiirden Publishing, 2009
ISBN: 9759056704
La lluvia
1
Ayer miré la caída de la lluvia
la lluvia asimila todo al cielo
todo flota en el aire
por un momento congelado, antes de volver a caer al suelo
la razón asombrada, entre el cielo y la tierra,
flota entre el aire como el pájaro
un momento he visto tus miradas y tu cuerpo que se parece a la lluvia
y me he lanzado bajo el aguacero y tomé tu cuerpo entre mis brazos
aquellos que miraban dijeron: Qué lástima este hombre está totalmente fuera de sus cabales
yo grité: Que seáis propietarios del espíritu pero no toquéis la lluvia combativa.
2
La lluvia combate el espíritu humano y las fuertes gotas de la lluvia
tal como el agua se lleva borrando los versos adentro del espíritu silbando
arrastrándose entre el agua la vida pasa
amor tu rostro va tus ojos van
el pasado sobre este puente que yo recuerdo
la manifestación puños al aire luego la matraca
de la policía y el bastón del gendarme
aquello que hemos vivido permanece como un sueño sellado a lo lejos
miro con placer el fuego que la lluvia ha puesto en las calles
el fuego que queda en las almas de la gente como el amor como la esperanza
estamos en el fuego que por todas partes arde
pienso que la vida es como eso
la vida aprieta mi garganta como acero
tiendo mi mano al pasado
apenas la lluvia se mantiene en mis manos en lugar de mis años arruinados
la lluvia corre llegando a ser el agua y mis 54 edades perdidas por un proceso.
3
Llueve como una canción
como si una avalancha cayera en las ventanas
los goznes del mundo se rompen
el cielo desciende al sol arrancando sus cabellos
recuérdame amor con el fuego que ella ha puesto
recuérdame como esos temblores de tierra
soy un temblor para este mundo.
4
La noche está fatigada sola triste
que llueva y que el mundo se reanime bebiendo la lluvia
como despertándose de un largo sueño
he aprendido cuando estaba pequeño lo que significa nacer pero
no he comprendido nunca qué es la muerte.
**
Este año estas rosas de este jardín no florecen
sea mi lluvia lava mano entre los reyes.
**
Yo soy el agua que corre en las calles
sea mi meato sean mis rostros multitudes
que yo corra contigo hacia el infinito.