Το αμάξι του σεβάσμιου ιερέα

δεν το σκιάζει η βροχή και το χαλάζι

η εκκλησία φυλάει τα νώτα του

το αμάξωμα κι η μηχανή του είναι φτιαγμένα απ’ τη Φόλξβαγκεν.

Και τον ιερέα δεν τον σκιάζει η βροχή.

Όταν οι βροχοπτώσεις είναι ελαφρές

είναι, λέει, Θεού δώρο.

Όταν γίνεται κατακλυσμός

και τα σπίτια του λαού τα καταστρέφει

είναι, λέει, η τιμωρία του Θεού

κι ο τρόπος Του να φέρει τον λαό στον ίσιο δρόμο.

Τον ιερέα δεν τον σκιάζει η πείνα

γιατί όταν πεινάει

αρχίζει τη βαθιά την περισυλλογή

για να εννοήσει

ποια αμαρτία έχει διαπράξει

και του ’χει στερήσει ο Θεός του

τον άρτον τον επιούσιον.

Και όταν τρώει και χορταίνει

είναι ευγνώμων στον Θεό του.

Κάθε ημέρα του την ξεκινά με την Αγία Τριάδα

εις το όνομα του χρήματος

και της πολιτικής

και της θρησκείας.

Ένα μόνο σκιάζει τον σεβάσμιο ιερέα τελευταία

και μάλιστα πιο πολύ απ’ τον καθένα

τον σκιάζει η φωνή του την ώρα του κηρύγματος.