Ulrik Farestad

النرويجية

Klaus Anders

الألمانية

Med John Keats' dødsmaske som bakgrunnsbilde

O lille, hvite natt av piksler i
     min høyoppløste natt av vind og rom;
     en vakker gjenstand som er evig tom
kan fortsatt glede – som en tro kopi.

For du er kunsten gjort til perfeksjon;
      et ansikt som en natt på min maskin.
     Og stjernen som gir håp til natten min,
den glimter i en ny konstellasjon.

Ja, John – døden er kopist av rang.
     Hans håndverk holder, slik du vet det gjør.
Men skjønnheten er dødens læresvenn;
i gips, i piksler blir en rest igjen,
      og stjernen vet at resten din er skjør,
og styrker den i natten – som er lang.

© Bokvennen Forlag
من: Støv, stjerner, piksler
Oslo: Bokvennen Forlag, 2013
الإنتاج المسموع: Haus für Poesie / 2018

MIT JOHN KEATS' TOTENMASKE ALS HINTERGRUNDBILD

O kleine weiße Nacht aus Pixeln in
meiner hochaufgelösten Nacht aus Wind und Raum;
ein schönes Ding, auf ewig leer, kann
stets erfreuen - als genaue Kopie.

Denn du bist Kunst, gebracht zur Perfektion,
in der Maschine ein Gesicht wie Nacht.
Der Stern, der meiner Nacht noch Hoffnung gibt,
scheint auf in einer neuen Konstellation.

Ja, John – der Tod ist ein Kopist von Rang.
Sein Handwerk, wie du weißt, besteht.
Vom Tod, als Meister, lernt Schönheit ihr Geschick;
in Gips, in Pixeln bleibt ein Rest zurück.
Der Stern weiß, dieser Rest von dir ist spröd,
so stärkt er ihn zur Nacht – denn die ist lang.

Aus dem Norwegischen übersetzt von Klaus Anders
Staub, Sterne, Pixel | Edition Rugerup | 2018