Dato Magradze

الجورجية

Manana Paitschadse

الألمانية

პოეტს +

პოეტს + ქალი,
პოეტს + ტყვია,
ყველაფერს მკრთალი
სახელი ჰქვია,
მიზანი ვიდრე
აიღებს პოეტს
და დაუმკვიდრებს
ანსა და ჰოეს.

იელვებს უცებ
რიჟრაჟი მკრთალი
კალენდრის ფურცელს
ჩამონათალი.

პოეტს + ქალი,
პოეტს + ვალი,
ვიდრე დაღრღნიან
ხორცით და ძვალით,
დედაარღნიან
მევახშის ვალი,
+ ზეცის ვალი,
+ მიწის ვალი,

ვუალის რიდე...
ოცნების ვალი,
რამდენი კიდევ
სამონათვალი.

პოეტს + ელვა,
ტრფიალი ცალფა,..
ვნებათა ღელვას
+ - ალფა...

საფრენი სივრცე,
ალაზნის ველი...
ფრთა უნდა მისცეს,
შეავლოს ხელი
მოცვეთილ კაბას,
დაკემსილ ნატვრას
გადახდის საბანს
და გაშლის აფრად.

პოეტს + სიმი,
პოეტს + ხემი,
მოწყენა წვიმით,
გასული გემის...
უთქმელი ლოცვა.
ქოლგა და ნისლი,
დუმილით როცა
სათქმელი ისმის.

პოეტს + ვაშლი,
ევას წერს რვეულს...
პომონა გაშლის
ქუჩაში სხეულს,

ეპოლეტს მარშლის
მოიტანს ევა
და მისთვის გაშლილ
რვეულში შევა.

პოეტს + კარე,
პოეტს + ფლეში,
ოჯახის გარეთ
დამწვარი ქეში...
დარეკავს ზარებს,
წამოვა თქეშით
ნაწვეთი მთვარე
გამშრალი მზეში.

პოეტს + წვეთი,
სულ ერთი წვეთი,
ან ცრემლის წვეთი,
თუნდ წვიმის წვეთი
დაუსვამს წერტილს
ფიალას სავსეს,
გადმოვა ჯებირს
და ივლის ასე,
უფალის ნებით,
უვალი გზებით,

პოეტს + ფერფლი,
შეყრილი ზეცას,
რაც შემოეფლით.
შემოეძენძა.

უხილავ გზაზე
მიდის და ხედავს,
რიჟრაჟით სავსე
სიყვარულს ბედავს
და მიდის გზაზე,
სიცოცხლის ხმაზე,
სიკვდილის ზღვარზე,
ხან ფეხით ზღვაზე,
ხან ფრთებით ცაზე,
ექროლოს ასე
ზარიდან ზარზე,
ვიდრე ნეკროლოგს
მისცემენ გაზეთს:

პოეტს + ტყვია,
პოეტს + ქალი...
შერჩება ციაგს
სტრიქონის ნალი,
ვით პროცესიას
მიხაკის კვალი.

აწყდება მინას
ნიავი მთებით:
სამყაროს -
პოეტის ფრთები.

გათლიან ფიცარს,
გათხრიან მიწას,
პურს დასწვეთს ღვინო,
- გთხოვთ, მოუსმინოთ...

... და ვიდრე ფიცარს,
და ვიდრე მიწას
ცის ანგელოსი
კაცისგან იცავს,

ვიდრე შალაშინს
ფიცარი ძვირობს,
მოხვრეპს მარანში
მერანი მირონს,
მოწყენილ სივრცეს
ფრთა უნდა მისცეს,
გზა უნდა მისცეს,
ხმა უნდა მისცეს:

პოეტს + ელვა!
ტრფიალი ცალფა,
გრძნობათა ღელვას
+ - ალფა...

© Dato Magradze
من: Salve
Tbilissi: Saari Verlag , 2005
الإنتاج المسموع: 2005 Giorgi Darsalia, Parnassus

Dichter +

Dichter + Frau,
Dichter + Kugel,
Alles ist
blass benannt,
bis das Ziel
den Dichter erfasst
und das A und Z
ihm festgelegt hat.

Die blasse Dämmerung
erblitzet plötzlich
abgeschält
vom Kalenderblatt.

Dichter + Frau,
Dichter + Schulden,
bis man ihn durchbeißt
bis an die Knochen
die Drehorgel spielenden
Zinswuchers Schuld,
+ Himmelsschuld,
+ Erdenschuld.

Des Schleiers Rand ...
des Traumes Schuld,
vieles muss man
aufzählen noch.

Dichter + Blitz,
einsame Leidenschaft,...
leidende Leiden
+ -Alfa...

Flugraum,
Alasani' -Tal...
beflügeln möchte er,
ergreifen mit Hand
vergilbtes Kleid,
deckt ab die Decke
zum Segel breitet sie aus.

Dichter + Saite,
Dichter + Bogen,
gelangweilt vom Regen
des abgereisten Schiffs ...
Unausgesprochenes Gebet.
Regenschirm und Nebel,
wenn Auszusprechendes
schweigend erhöret wird.

Dichter + Apfel,
sein Heft schreibt er Eva ...
draußen erschließt
ihren Körper Pomona,

Epauletten des Marschalls
bringet ihm Eva
und schreitet dabei in das
für sie aufgeschlagene Heft ein.

Dichter + Karrée,
Dichter + Flash,
außerhalb der Familie
verbrannte Kohle ...

der abgetröpfelte Mond,
gedörrt von der Sonne,
lässt läuten die Glocken
einem Regenguss gleich.

Dichter + Tropfen,
ein einziger Tropfen,
ein Tropfen der Träne,
sei's auch des Regens
setzt einen Punkt
an der vollen Schale,
sie läuft über Rand
und läuft so auch weiter,
mit Gottes Gnaden,
durch ungangbare Gänge,
Dichter + Asche,
gestreut am Himmel,
der ihm zerlumpt wurde.

Er schreitet auf dem
unsichtbaren Weg und sieht,
wagt sich zur Liebe
voller Morgendämmerung
und geht auf dem Wege,
folgt der Stimme des Lebens,
geht auf der Grenze des Todes,
mal geht er zu Fuß auf dem Meer,

mal mit den Flügeln durch den Himmel,
so soll er doch schweben
von Glocke zu Glocke,
bis in der Zeitung
sein Nachruf gedruckt:

Dichter + Kugel,
Dichter + Frau ...
dem Wetterleuchten bleibt übrig
das Hufeisen einer Zeile,
wie der Trauerprozession
der Nelken Spur.
Der Wind stürmt wie Berge
die Glasscheiben durch:
die Welt -
die Flügel des Dichters.

Man schnitzt ein Brett,
man gräbt die Erde,
Wein tropft aufs Brot,
- Bitte, hören Sie zu ...

- und ehe das Brett,
und ehe die Erde
der Engel des Himmels
von den Menschen schützt,

ehe das Brett
fern des Schiffes bleibt,
im Weinkeller schlürft Pegasus die Myrrhe,

einem langweiligen Raum
muss er seine Flügel geben,
auch seine Stimme muss er abgeben:

Dichter + Blitz!
Einsame Leidenschaft,
leidende Leiden
+ -Alfa...

Ins Deutsche übertragen von Manana Paitschadse
© Frieling Verlag

aus: Salve, Berlin: Frieling Verlag 2006
ISBN 3-8280-2303-7