Maryja Martysievich

البيلوروسية

Boris Chersonskij

الروسية

BARBARA RADZIWIL'S LIVEJOURNAL (2)

Я стаяла з ключамі
на ганку вялізнага дома,
я здавала каморы і клеці
яго аканомам.
Калі ён увайшоў,
мяне як абдало варам.
А ён сказаў,
што чорнае мне да твару.

Я ня мела чым дыхаць,
нібы на высокіх стромах,
ледзь адказвала пра надвор’е
й агульных знаёмых.
Крумкачы кахаліся ў нішах
і каркалі звонка.
А ён сказаў,
што ў яго дома хворая жонка.

Я выходзіла вонкі
й бязмэтна блукала ў парку,
раптам страчвала сон
і чытала начамі Пэтрарку.
Мне было яшчэ да Раства насіць
жалобу па мужы,
А ён сказаў,
што я пекная, і падарыў ружу.

Я ня чула, аб чым разважаў
за абедам пробашч,
я баялася ўзьняць вочы
і клала далонь побач.
У шыбы пяшчотна грукалі дзюбамі
крумкачы.
А ён сказаў,
каб не замыкала спальню ўначы.

Геранёны 1542 г.

© Maryja Martysievich
الإنتاج المسموع: PEN - Centre Belarus

BARBARA RADZIWIL'S LIVEJOURNAL (2)

Я стояла с ключами

Перед огромным домом,

Кладовки и клети сдавала

Его экономам.


Когда он вошел, меня

Как кипятком – по коже.

А он сказал,

Что в трауре я моложе.


Воздух загустевал

В гортани – комом.

А я – о погоде и

Приветы общим знакомым.


Вороны спаривались в нишах,

Звонко грая.

А он сказал, что у него

Дома – жена больная.


А я выходила из дома

И бесцельно блуждала по парку,

Временами теряла сон

И ночью читала Петрарку.


Я должна была до Рождества

Траур по мужу блюсти,

А он подарил мне розу, и роза

Продолжает цвести.


Прелат рассуждал за обедом,

Но я ему не внимала,

Ладонь положила рядом,

А взгляда – не поднимала.


Вороны в окна стучали клювами,

Неугомонный грай.

А он сказал – двери в спальню

Ночью не запирай.


Геранёны 1542 г.

Перевёл с белорусского Борис Херсонский
Интернет-журнал TextOnly, вып. 29 (2’09)
http://www.textonly.ru/mood/?issue=29&article=29946(отрывки из интернет дневника barbara_r)