Tomaž Šalamun

السلوفانية

Pablo J. Fajdiga

الأسبانية

BRATI: LJUBITI

Ko te prebiram, plavam. Kot medo s šapami me
potiskaš v blaženost. Ležiš na meni, ki si me
razdejal. Na smrt sem te vzljubil, prvi med
rojenimi. V enem samem hipu sem postal tvoj kres.

Varen sem, kot nisem bil nikoli. Si dokončni
občutek zadoščenja: vedeti od kod je hrepenenje.
V tebi sem kot v mehkem grobu. Režeš in prežarjaš
vse plasti. Čas se vname in izgine, himne slišim,

ko te gledam. Strog si in zahteven, stvaren. In ne
morem govoriti. Vem, da hrepenim po tebi, trdo sivo
jeklo. Za en tvoj dotik dam vse. Glej, pozno sonce

buta ob stene dvorišča v Urbinu. Umrl sem zate.
Čutim te in te rabim. Mučiš. Ruješ me in izžigaš,
vedno. In v prostore, ki si jih uničil, teče raj.

© Tomaž Šalamun
من: Mera časa
Ljubljana : Cankarjeva založba,
الإنتاج المسموع: Študentska založba

LEER: AMAR

Cuando te estoy leyendo, floto. Como un osito con sus zar-
   pas me
hundes en la dicha. Yaces sobre mí, tú, que me
has devastado. Enamorado estoy mortalmente de ti, el pri-
   mero
entre los nacidos. En un instante me he transformado en tu
   hoguera.

Estoy más a salvo que nunca. Tú eres la sensación
definitiva de satisfacción: saber de dónde procede el anhelo.
En ti me siento como en una suave tumba. Cortas e iluminas
todos los estratos. El tiempo se inflama y desaparece, oigo
    himnos

cuando te contemplo. Eres severo y exigente, realista. Y no
puedo hablar. Sé que te anhelo, hierro gris y
duro. Todo lo doy para que me toques una vez. Mira, el sol
    tardío

golpea en las paredes del patio en Urbino. He muerto por ti.
Te siento y te necesito. Me torturas. Me arrancas y quemas,
siempre. Y a los sitios que has destruido, fluye el paraíso.

Traducción de Pablo J. Fajdiga



In: Tomaž Šalamun: selección de poemas. Madrid: Visor 1999