Ένας τέτοιος κεραυνός, όταν και πάλι μετουσιωθούν σε ύλη όσα γίναν μνήμες, θα μπορούσε να ξαναγεννηθεί ξερνώντας γη κι αέρα.  Σαν τα δάχτυλα που γλιστρούν πάνω στις πινακίδες, σαν μετέωρα παράθυρα αυτοκινήτου, το καθήκον που έπεσε απ’τους ώμους των γενεών θα μπορούσε ξανά να εισβάλει στις αμαρτίες του σώματος

                                                                                                                                                                       το ακούς;