Altijd ging de deur dicht, gewoon uit zichzelf, jaren lang, met trage haast.

Nu verroert hij zich niet.

Voor de deur raapt de vrouw schuldbewust een groot hemd op, dat's nachts van de waslijn is gevallen. De man kijkt naar de vrouw met dat hemd. Zeker de wind. Ergens in de nacht.

Beiden zouden willen weten wanneer, wanneer precies het gebeurd is, beiden zoulden op datzelfde moment willen zijn.