Mathias Bronisch
الألمانية
КАМЕЊА III
Co векови му пееме на убавиот камен
а тој ни се рони од пороите на стреите
од облаците на времето
Каменот што растеше под нашите раце
во вишни кули во сини чадови
Каменот што ни пееше
по шумни огради по ведри кладенци
Каменот што ни паѓа
врз бавни соништа по рамни патишта
Каменот што се трупа
по горки извори во студни бигори
Тој и’ го враќа на земјата
своето старо лице
на хармонијата чедна
на молчењето
Врз него сега ми бдее
старата месечина
старата молчаливка
глувата тажачка
من: Перуника
Скопје: Мисла, 1976
الإنتاج المسموع: 2007, Nikola Madzirov & MIM
Steine III
Jahrundertelang singen wir dem schönen Stein
Und er wird zerstückelt von den Sturzbächen der Hänge
Von den Wolken der Zeit
Der Stein der unter unseren Händen aufwuchs
in hohen Türmen in blauem Rauch
Der Stein der uns sang
durch rauschende Zäune durch klare Quellen
Der Stein der uns fällt
auf ruhige Träume auf ebene Wege
Der Stein der sich häuft
auf bitteren Quellen in kalten Gesteinen
Er gibt der Erde zurück
ihr altes Gesicht
der keuschen Harmonie
des Schweigens
Über ihn wacht jetzt
der alte Mond
der alte Schweiger
der taube Sänger der Trauer