που η οικειότητά σου δεν ήταν φαγώσιμη, κενό
σφίγγεται το στομάχι αναζητώντας σε, φτύνει
την πείνα του ύστερα από αυτόν τον οξύ σκυλίσιο ήχο
πάνω απ' όλες τις γερμανικές συχνότητες, φτύνει,

φτύνει-

Μου ήρθε εμετός από ευτυχία
καθώς ένας κύβος μαργαρίνης έλιωνε
στο κορμί σου, με ρυθμό στρατιωτικό,
κιτρινισμένο φάντασμα

όπως δεξιά κι αριστερά στο κρεβάτι
τα χλωμά παραπετάσματα του νοσοκομείου