Birutė Mar

اللتوانية

Cornelius Hell

الألمانية

Vėlinės

žvakių nėra vaikeliuk
nejaugi nėra
neatmenu metų tokių kad nebūtų
atmenu – snigo prieš pusšimtį metų
balta – tai buvo Dievo vakaras lapkritį
bet kad žvakių nebūtų neatmenu

nueisiu
nejaugi tamsoj
atsisėsiu ant tvorelės
kur vasarą perdažė
žmonės gerieji –
nejaugi tamsoj

tik pamanyk
eis pro šalį
ieškos apgraibom artimų
jei neduok Die mėnulio nebus
apgraibom artimų

pamanyk tik
žvakių nėra –
ir prie bažnyčios tas diedas nebeparduoda
kur su pigiais paveikslėliais sėdėjo
išmaigytus pirštais saldainius
vaikams per pamaldas kišdavo
jau nebesėdi –
pasimirė kur

oi tu Die
nejaugi tamsoj
reiks pralaukt
prakentėti tą tamsą

© Birutė Marcinkevičiūtė
من: Solo
Vilnius: Strofa, 2001
ISBN: 9986-751-47-0
الإنتاج المسموع: Books from Lithuania, 2007

Allerseelen

Kerzen gibts keine mein Kind
es gibt wirklich keine
erinnre mich nicht an Zeiten wos keine gab
kann noch erinnern den Schnee vor einem halben Jahrhundert
weiß – das war Gottes Abend in jenem November
doch daran dass es Kerzen nicht gab erinnre ich mich nicht

ich gehe
und wirklich im Dunkeln
setze mich hin an den Zaun
wo sie neu gestrichen haben im Sommer
gute Menschen –
und wirklich im Dunkeln

stell dir nur vor
jemand geht vorbei
und sucht nach den Nächsten tastend
wenn was Gott verhüte kein Mond scheint
nach den Nächsten tastend

stell dir vor nur
Kerzen gibts keine –
bei der Kirche verkauft dieser Mann nicht mehr
der mit billigen Bildchen gesessen ist
von Hand ganz verformte Bonbons
hat er den Kindern beim Gottesdienst zugesteckt
er sitzt schon nicht mehr –
er ist wohl gestorben

o mein Gott
und wirklich im Dunkeln
man muss warten
ertragen das Dunkel

Übertragen von Cornelius Hell