Мой правы бот
пайшоў у адпачынак.
Я болей не на дзьвюх
і не на чатырох,

у вечнай Тройцы
мысьлячы трысьнёг.
А ўночы ў мае сны прыходзіць Ніцшэ:

маўляў, усё дабро да рэшты зьнішчу!
І вось цяпер на варце тэлефона
стаіць аўтаадказьнік, пашкадуй
зацяты гаспадар!

Часаць нагу
адно вязальнай сьпіцаю магу.

Направа не пайсьці – нічога добрага,
налева – там заўсёды толькі лева.
Гаротны я, гаротны: у трохбоі
я правадзейны левадум,
што веру
да рэшты зьніцшыў.