Vassilis Amanatidis
Έξι αποδείξεις ικανοτήτων
Έξι αποδείξεις ικανοτήτων
πρώτη
Αυτή η εφημερίδα
αποδεικνύει την ικανότητα του μελανιού
να σου λερώνει τα δάχτυλα
μέχρι να τα σκουπίσεις ή μέχρι να τα πλύνεις,
για να μείνει στην πετσέτα ο λεκές
ή να διαλυθεί η μουντζούρα του μες στο νερό,
ώσπου θα κυλήσει αόρατη
απ’ το σιφόνι του νιπτήρα.
δεύτερη
Αυτή η πετσέτα
αποδεικνύει την ικανότητα του νερού
να καθαρίζει ό,τι ποτίζεται
–ειδικά αν γίνει χρήση του απορρυπαντικού με κόκκους–
ώσπου να μείνει πάλι καθαρή,
για να ξαναλερώσει,
μόνο και μόνο για να σκεφτεί κανείς
πόσο εύκολα ο ένας λεκές δίνει τη θέση του σε άλλον.
τρίτη
Αυτή η γραμμή
αποδεικνύει την ικανότητα του μολυβιού
ν’ αφήνει ίχνη πάνω στο χαρτί σου
μέχρι να πάρεις μία καλή σβήστρα,
απ’ τις παλιές που είναι δίχρωμες και ξέρουν τη δουλειά τους,
και να εξαφανίσεις με επιμέλεια ενός νέου σπουδαστή
την ικανότητα του μολυβιού ν’ αφήνει ίχνη πάνω
στο χαρτί σου.
τέταρτη
Όμως κι ο χρόνος, που είναι διάσταση
–όπως λέμε μήκος, πλάτος, ύψος– αποδεικνύει μόνος του
την ικανότητα του τίποτα να γίνεται πάντα κάτι
(μικρού όγκου κάτι στην αρχή, μετά όλο πιο μεγάλου),
μέχρι που αλλάζει γνώμη,
και αποφασίζει ν’ αποδείξει
την ικανότητα του κάτι να γίνεται πάλι τίποτα
στα ξαφνικά.
Γιατί ο χρόνος είναι κυκλικός και τρώει τον εαυτό του,
και δεν κατάλαβα ποτέ τη συμπεριφορά του.
(Απότομο το άλμα από τη σβήστρα προς τον χρόνο;)
Ας μείνω στο απότομο:
πέμπτη
Μα επειδή ο χρόνος είναι διάσταση –όπως λέμε μήκος, πλάτος, ύψος–
μέτρησα εχτές τον όγκο μου
και μετά κόπου βρήκα πως μήκος, ύψος τόσα εκατοστά
πλάτος τόσα
και χρόνος τόσα χρόνια.
Κατάλαβα: αποδεικνύει ότι στους ανθρώπους
οι τρεις διαστάσεις μετριούνται σε εκατοστά
κι η τέταρτη σε τάφο
έκτη
Λοιπόν, εσύ κι εγώ ποικίλουμε σε μήκος, πλάτος, ύψος
αλλά για να ’μαστε ακριβοδίκαιοι και ψύχραιμοι μελλοντολόγοι,
πόσο τάφος είναι ο χρόνος μου; Ο δικός σου πόσο τάφος;
Ποιος απ’ τους δυο νικά;
Και δηλαδή
τον όγκο μας ολόκληρο δεν ξέρουμε ποτέ,
μόνο τον βλέπουν, λίγο μετά, οι άλλοι...
Διαφωνώ. Τι φρίκη! Εξίσταμαι. Καθόλου δεν μ’ αρέσει.
(Θα κλείσω μ’ ένα χάδι-ποίημα γι’ αγγέλους και ορτανσίες.)