Onur Behramoğlu
benim bildiğim berkin
benim bildiğim berkin
benim bildiğim zeplin
bir çiçeğin ismidir
benim bildiğim çiçek
henüz koklanamadı
benim bildiğim zengin
kalbi olana denir
benim bildiğim ‘ol’
denildi olmadı
benim bildiğim ismin
ey hali, eylem hali
benim bildiğim eyyy
bütün din kitapları!
benim bildiğim dinin
çiçeği kuşu öldü
benim bildiğim ölüm
on bir mart ikibinondört salı
benim bildiğim filmin
sonu kederli biter
benim bildiğim keder
simsiyah kalın kaşlı
benim bildiğim berkin
bir zepline binmiştir
benim bildiğim birdi
binbir kere kanadı
benim bildiğim kinin
öpüşen iki mısra gibi
su gibi ekmek gibi
aşk gibi meydanları
benim bildiğim çirkin
ve ölü ve çürümüşüz
benim bildiğim ve ben
yeniden başlamalı