Katica Kulavkova (Катица Ќулавкова)
ЈАСТРЕБ И СЕНКА
ЈАСТРЕБ И СЕНКА
Лета јастреб на летното небо
под нечитливиот краснопис на зодијакот
најпрвин во кругови широки и нагли
како скришни помисли
потем сè поситно, опсесивно
запира на родното дно
наспроти сè друго што и натаму се врти
околу својата замислена оска.
Сенката на јастребот паѓа кружно
врз Земјата од која извираат води
како забранети љубови
а човекот и` се покорува на жедта
и кога ја порекнува.
Сенката-ехо одзива во сонот
јас-треб, јас-тебе, те-требе...
Сети се на оној миг кога те засенила.
Кога се одбила нечујно од небото
на јастебот верна и на безмерноста
та си можел да ја чувствуваш одсекаде
а да не ја најдеш.
На тој неземен миг сети се.
Зашто започне ли неверството
саможивата фатаморгана
отцепувањето на душата од об-ликот
го отне ли меморијата својот демонски вртлог
во тебе можеби ќе се пресели, божем привид
птицата која се успива врз крстот на бескрајот
далеку од дното за коешто залудноста нè приковува
како за живот.
Вечно го бараш по земја
она кое се случува на небо.
Исчезнатиот облик, изгубениот човек
умот ти го надлетува
се вртиш занесено и неутешно
а сенката твоја се одразува толку блиску
што ти недостига растојание
да си пријдеш
крилјата да си ги собереш!
